NERDE ESKİ BAYRAMLAR...
Nerde o eski bayramlar demeyeceğim.. Bayramların zamanla ilgili olduğunu sanmıyorum. Bütün mesele yaşla ilgili sanırım.
Eski bayramları anarken hep hatırladıklarımız çocukluk
Daha eski tarihlerde, fazla tüketim olmadığı için alınan o bayramlıklar çocuklar için her biri ayrı önem taşır. Gözünün
önünden ayırmazsınız alınan o kıyafetleri, helede o ayakkabıyı, defalarca kontrol edersiniz.. Erkeklerde ayrı bir sevinç , kızlar için daha da önemli, çünkü çok daha da süslü kıyafetler giyecektir, saçlar daha bir özenle yapılıp kurdeleler takılacaktır.
Evde ise bayram hazırlıkları çok daha önceden başlar. Hala da o geleneklerimizin değişmemiş olması beni sevindirir. Ev adeta tüm elden geçer ne var ne yok yıkanır, temizlenir, misler gibi o temizliğin kokusuyla birlikte,ev artık bayrama hazırdır. Ev büyüklerinde hep o tatlı yorgunlukları izlenilir.
Misafirlerin yemeğe gelme ihtimalleri de göz önünde bulundurulur. Mutfak alışverişi tamamlanır. Eski bayramlarda şimdiki kadar tüketim olmasa da, TÜRK MUTFAĞI’nın bütün güzellikleri ve çeşitleri bayramlarda, annemizin o müthiş maharetleri ile daha da bir anlamlar kazanır.En önemlisi de her yöreye göre değişkenlik gösteren yemekler ve ikram edilmek üzere hazırlanan tatlılar, pastalar, börekler. Bayram için yemeklerin çoğu hazırdır..
Bayram şekeri, lokum ve kolonya en önemli ikram edilecekler arasındadır. Kahve çekirdeği alınır ,kahve kavurma
tavasında kavrulurken mahalleyi o muhteşem koku kaplamıştır. Kahve değirmeninde nöbetleşe kahve çekilir, kahve de hazırdır.
Yöresel olarak bilinen kömbe hamuru hazırlanır, bir gün öncesinden taş fırınlarında kuyruklar oluşturur. Çok geç
saatlere kadar kömbenin pişirilmesi için sıra beklenilir. Adeta her yeri buram buram o güzelim kömbe kokuları kaplar. Bu nedenle o yöre halkı bayramı, kömbe bayramı olarak da isimlendirir.
Bayram öncesi gün erkekler tıraşlarını halletmiştir. Kısa
kesilen ramazanın son iftar yemeğinden sonra, akşam herkes banyosunu yapar. Çocuklar bir an önce yataklarına gidip, bayram sabahının olmasını bekleyerek, hayaller kurar. Sık sık uyanır ve bir türlü sabah olmayı bilmez.
Ve gün ağarmadan sabah evde hareketlilik başlar. Artık yataktan çıkma zamanı gelmiştir. Çocukça duyulan heyecan ve
sevinçle, hemen bayramlıklar gözden geçirilir.Evin erkekleri bayram namazı için evden ayrıldığında aile büyükleri kadınlar hemen evi toparlamaya tekrar ufak bir temizlikle ev hazır hale getirilir.
Ramazanın bitişi dolayısı ile kahvaltı hazırlıkları yapılır. Evin çocukları biran önce bayramlıkları giyip el öpmek için gezmeye çıkmak derdindedir.
Evin erkekleri namazdan döndüklerinde adeta kapı önünde sıralanılır başta anne vardır. Baba girer (nedenini sorgulamadım ,görüntünün silinmesini istemedim, öyle kalsın istedim) anne babanın elini öper, büyükten küçüğe doğru el öpmeleri gerçekleştirilir.
Ve resmen bayram başlamıştır. Alel acele kahvaltı yapılır ki bir an önce bayramlık kıyafetleri giyilsin. Kahvaltı bitiğinde hemen kıyafetler giyilir, tekrar ev halkının eli öpülür ve ilk bayram harçlıkları alınır. Amaç bir an önce dışarı çıkıp komşuların elini öpüp bayramlaşmak istenir ama hep durdurulurlar çünkü daha çok erkendir.
Ve dışarıda hareketlilik başlamıştır çocuk sesleri çoğalmıştır.
Kapılar çalınmaya el öpmeler bayramlaşmalar başlamıştır.
Her gidilen evde yetişkin biri gelmiş muamelesi gösterilerek şekerler ikram edilir, kolonyalar dökülür ve genelde mendil hediye edilir, ender de olsa mendil içinde bayram harçlığı verilir.
Gidilecek yer kalmayınca çocuklar bir araya geldiğinde toplanan paralar şekerler anlatılır.. Erkekler toplanan
paranın çoğunu çatapata, maytaba harcar ve sürekli bir patlama sesleri gelir. Fırsat olursa ahşaptan yapılma luna parka gidilir. Bayram harçlığını çoğu da orada tüketilir..
Bayramlarımız aynıdır sadece bizler büyüdük. Çocukları izleyin bizim yansımalarımızı görürsünüz. Onlar da yetişkin olunca hep diyecekler “nerde o eski bayramlar”
SİZLERİ SEVGİYLE KUCAKLAYIP, ÖPÜYORUM VE BAYRAMINIZI KUTLUYORUM..
