SEVGİ ( 1. Bölüm )
Sevgi ne çok anlam içerir.Yaşam dilimlerinde varlığını bildiğimiz, hayatımız da bıraktığı izlerle hissettiğimiz sevgiler.
Düşüncelerde dolaşırsak ne çok çeşitlerini buluruz. Biliriz ki, her birinde anlam taşıyan sevgilerin yaşanmışlıkları, anıları, emekleri vardır.
Olduğunu bildiğimiz ama zaman dilimimiz de bir türlü karşılaşamadığımız, yolumuzun kesişmediği, yaşayamadığımız çeşitleri de vardır.
Bir liste hazırlarsak, hemen hemen tüm insanların yaşadığı izler farklılık da gösterse, ortak sevgi çeşitleri mevcuttur.
Bazı sevgilerin de izlerini takip ettikçe, insanı şaşırtır.Aynı isimdedir, anılarla zenginleşince, farklı yapıya bürünebilir.
İnsan var olan tüm bilgiler gibi, sevgi çeşitliliğiyle de donanımlı olarak doğar.
İnsan için en önemli ve hayatı boyunca taşıdığı, ilk sevgi ile tanışır, oda anne sevgisidir.
Bu çok özel, duygu yoğunluğu ile edinilen sevgiye baba, daha sonrada olursa, kardeş sevgisi eklenir. Kardeş yoksa o sevginin nasıl bir sevgi olduğunu bilemeden başka sevgilere yapıştırılır.
Büyümeye devam ettikçe sevgi çeşnisi de çeşitlenir. Doğal olarak yemekler, oyunlar ve oyuncaklar eklenir. Dış dünya ise hem merakıdır, hem sevgisidir. Sonraları ise çevresindeki yaşıtları, oyun arkadaşı sevgisi oluşturur.
Doğa ile tanışım bu yaşlarda çok önemlidir.
Aile ve çevrenin etkisi ile, doğa ve hayvanlar ya çok sevilir , yada az, yada hiç. Ki bu durum yetişkin olduğunda da hayatının en önemli bölümünü ya karartacak, yada çok renklilik oluşturacaktır. Ailenin genişliğine göre anne-babanın akrabaları da eklenir.
O dönemlerde çocukların hissettikleri sevgiler sade ve özdür.
Daha sonraları okul başlangıcı ile öğretmen, arkadaş sevgisi yaşamını oldukça etkileyecektir. Hatta evde ki annedir, okuldaki öğretmeni de ikinci annedir. Hoşa gidip sevilen bazı dersler vardır. Bunların başında müzik ve resim gelir ki çocukların en barışık olduğudur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder